سریلانکا جزیرهای است در جنوب آسیا که به نام شهر مشهور خود «سیلان» شناخته میشود زبانهای رسمی آن سینهالی و تامیل و واحد رایج پول آن روپیه سریلانکا است. از فراوردههای مهم سریلانکا میتوان به چای، کینین، قهوه، کائوچو، و نارگیل اشاره کرد. سریلانکا در منطقه جنوب آسیا از نظر درآمد سرانه در وضعیت خوبی قرار دارد.
نقاط تفریحی و تماشایی سریلانکا، یک ایراد اساسی دارند و آن هم اینکه از پایتخت فاصله دارند و وقتی فاصله زیاد شد امکان رفت و برگشت در یک روز نیست و باید در همان محل، هتل بگیرید.
شاید برایتان جالب باشد ولی اهالی روستایی کم جمعیت در سریلانکا به نام «برووالا» نزدیک به 100 سال است که با یک روش عجیب ماهیگیری یک جذابیت توریستی پدید آورده اند که حالا به اکثر سواحل سریلانکا رسیده است. یک چوب را به صورت عمودی کف دریا فرو می کنند و یک چوب دیگر عمود بر آن، مهیای نشستن ماهیگیر است. تا چشم شان به گروه توریست های خارجی می افتد، می پرند روی چوب می نشینند و با قلاب هایشان ماهی می گیرند. توریست ها هم با هیجان عکاسی می کنند. ماهیگیران، هم به خاطر پدیدآوردن این صحنه بدیع کاسب می شوند، هم برای زن و بچه از دریا روزی می گیرند و هم به گردشگران خارجی ماهی های صیدشده می فروشند.
ما ایرانیان، سریلانکا را به چای خوش عطر سیلان می شناسیم. غیر از مزارع چای که در جاده های این کشور دیدنی است، یک محصول مهم دیگر هم در جای جای این کشور با درختان سر به فلک کشیده به چشم می آید؛ «کینگ کوکونات» یا شاه نارگیل..